Eiríkur Guðmundsson ritstýrði ásamt Jóni Kalman Stefánssyni.
Bókin var gefin út af Félagi íslenskra bókaútgefenda í tilefni af Viku bókarinnar árið 2003.
Úr inngangi:
Það er saga á bak við þessa bók, hún verður ekki endilega sögð öll hér, en sjálfsagt er að taka það fram að fyrir um það bil tveimur árum sendu ritstjórar bréf til fjörutíu einstaklinga, báðu þá um að leggja til efni í sérhefti Bjarts um íslenskan skáldskap á tuttugustu öldinni, og skrifa um þann íslenska höfund sem hefur skipt þá máli, sem hefur haft áhrif á þá og/eða fylgt þeim um langa hríð.
Efnistök og nálgum voru hverjum og einum í sjálfsvald sett, lengdin að þremur síðum, en það einungis hugsað sem viðmið og ekki tekið hátíðlega. Nokkrir voru fljótir að skila, sumir báðu um frest, síðan leið tíminn. Ritstjórar voru annarshugar, þeir drolluðu í ljóðum, þeir horfðu á stjörnur. Þegar ár var liðið frá því að bréfið var sent úr hafði um tugur einstalklinga skiða inn, sá fjöldi reis tæplega undir hefti þannig að haft var samband við fleiri. Enn leið tíminn og núna, á vordögum 2003, lítur það svona út:
Sérhefti Bjarts um íslenskan skáldskap á tuttugustu öldinni er orðið að bókinni Skáld um skáld, gefin út í tilefni af Viku bókarinnar og með greinum eftir tuttugu fræðimenn og rithöfunda.
(5)
