Tony DiTerlizzi og Holly Black: A Giant Problem.
Önnur bókin í flokknum Eftir Spiderwick sögurnar.
Úr Risavandamáli:
Þótt tunglið væri hátt á lofti og ein og ein elding leiftraði þá var draugalegt að fara um skógarfenin í myrkri. Öðru hverju óð Nikki í leðju eða hann reif sig á grein sem hann sá ekki.
Noseeum Jack virtist ekki eiga í neinum vandræðum með að komast áfram, það var eins og hann þekkti umhverfið svo vel að hann þyrfti ekki augnanna við til að sjá leiðina. Og kannski var í reynd auðveldara fyrir hann að vera á ferli á nóttinni þegar allir aðrir sáu eins illa og hann.
Þrumurnar urðu háværari þar sem þau gengu í kjarrinu, stundum voru þær svo háværar að jörðin skalf.
,,Kannski ættum við að snúa við, sagði Nikki. ,,Það er aftur að gera rok.
Jack hnussaði. ,,Þetta er ekkert rok.
Í því hann sagði það hlunkaðist eitthvað á jörðina í rjóðri fyrir framan hann. Nikki hljóp á hljóðið en stakk við fótum gapandi af undrun, í leðjunni sá hann tvo risa í áflogum.
Það var eins og tvær hæðir risu upp og skyllu saman, eins og að sjá jarðskjálfta í sló mósjón. Rætur og mold hrundu af breiðum bökunum, hnefarnir skullu saman eins og stórgrýti. Annar þeirra gapti með firnavíðu gini og Nikka sýndist glitta í dökkar fílstennur og ljósrauða tungu, sem var eina merki þess að þeir hefðu hold í líkamanum.
Leðja spýttist á nálæg tré og börkur þeirra huldist þykkri og slepjulegri for.
,,Sko, sagði Jack. ,,Hvað segið þið um þetta?
(21-3)
