Úr Óþekkta konan:
- Ég má ekkert vera að því að líta á þetta, það verður að bíða. Þið komið með mér uppí Grafarvog. Það er nýtt mál handa ykkur þar. Ung kona fannst látin í húsagarði. Enginn veit hver hún er, hún er nakin og skorin á púls á báðum höndum.
Við Baddi litum hvort á annað. Það var ég sem ræskti mig.
- Ég held að við verðum að komast til botns í þessu með gömlu konuna. Það er ekkert eðlilegt að finnast látinn með alla þessa fúlgu undir dýnunni.
Birgir hvessti á mig augun.
- Það liggur ekkert á. Þið eruð væntanlega búin að innsigla íbúðina og ég vil fá ykkur í þessa óþekktu stúlku. Það er kannski ekki ofverkið ykkar að taka við nýju máli þótt þið séuð að rannsaka lát gamallar konu sem sofnaði í rúminu sínu.
Ég stundi en Baddi sagði ekkert. Það var langbest að láta sem ekkert væri þegar Birgir var í skapi sem þessu. Ég fann fyrir garnagauli en bjóst ekki við að fá tækifæri til að fóðra magann á næstunni. Ég vonaði líka að Sandra myndi halda í sér barninu eitthvað lengur svo ég stæði ekki ein uppi með þessi lík.
Við Baddi eltum Birgi út eins og hlýðnir hvolpar. Þegjandi settumst við inn í lögreglubíl og hinn geðgóði yfirmaður okkar ók af stað. Hann virtist vera að jafna sig og fljótlega fór hann að tala.
- Það hringdi maður klukkan tíu í morgun og tilkynnti þennan óskemmtilega fund. Við sendum auðvitað menn á staðinn og þeir bíða okkar nú.
- Hvar er allt hitt rannsóknarliðið?
Það urraði í Birgi.
- Það kom sprengjuhótun í Leifsstöð, auðvitað eitt helvítis gabbið, en ég varð að senda alla menn þangað, nema ykkur sem voruð að skafa upp líkamsleifar gömlu konunnar. Ég reyndi að ná í ykkur líka, en þið svöruðuð auðvitað ekki.
Mér rann í skap. Hann þurfti ekki að halda að við hefðum einhverja ánægju af starfinu þegar svona stóð á og sjálfur hafði hann sent okkur í þetta óskemmtilega verk.
(s. 14-15)
