Úr Í regnborg hljóðra húsa:
Staldrað við í olíu
Nem staðar
í skógarmálverki
og heyri fuglabænir morgunsins.
Trén bylgjast
og regndropar falla.
Undir barðastóra hattinn
sest hunangsfluga á öxl mína
og járnsmiður skríður upp á skóinn.
Ég teygi út olíukennda hönd
gríp pensilinn af forviða málara
held svo för minni áfram ...
Næturþel
Hangi
í dimmum helli
dropar tímans
detta af húðinni
í kalt og djúpt tómið.
Myrkrið leikur um leðrið
strýkur langar klærnar.
Fell
í hyldjúpt blóðið.