Um þýðinguna
Leikritið A View from the Bridge eftir Arthur Miller í þýðingu Sigurðar Pálssonar.
Úr Horft frá brúnni
(Ljós koma upp á Alfieri við skrifborð sitt)
ALFIERI: Þann tuttugasta og þriðja desember þetta ár datt kassi af skoski viskíi niður úr stroffu við uppskipun - eins og kassi af skosku viskíi er vanur að gera tutugasta og þriðja desenber á bryggju fjörutíu og eitt. Það var snjólaust en kalt. Konan hans var úti að versla. Marco var enn í vinnunni. Drengurinn hafði ekki fengið vinnu þennan dag. Katrín sagði mér síðar að þetta var í fyrsta skipti sem þau voru saman ein heima.
(Ljós kvikna á Katrínu í íbúðinni. Rodolpho fylgist með henni þar sem hún leggur pappírssnið á fataefni sem breitt er á borðið)
KATRÍN: Ertu svangur?
RODOLPHO: Það er ekki matur sem mig langar í. Ég á næstum þrjú hundruð dollara, Katrín.
KATRÍN: Ég heyrði það.
RODOLPHO: Langar þig ekki að tala um það lengur?
KATRÍN: Jú auðvitað, mér er sama þó ég tali um það.
RODOLPHO: Hvað er að, Katrín?
KATRÍN: Mig hefur langað til að spyrja þig um dálítið. Má ég það?
RODOLPHO: Öll mín svör eru í augum mínum, Katrín. En þú hefur ekki horft í þau upp á síðkastið. Þú lumar á einhverjum leyndarmálum. (Hún horfir á hann. Virðist draga sig í hlé) Hvað er málið?
KATRÍN: Setjum nú svo að mig langaði að búa á Ítalíu?
RODOLPHO: (Hann brosir við þessari fjarstæðu) Ætlarðu að giftast einhverjum auðkýfingi?
KATRÍN: Nei ég meina búa þar - þú og ég.
RODOLPHO: (Brosið fölnar) Hvenær?
KATRÍN: Ja.. þegar við erum gift.
RODOLPHO: (Undrandi) Viltu verða ítölsk?
KATRÍN: Nei, en ég gæti búið þar án þess að vera Ítali. Ameríkanar búa þar.
RODOLPHO: Alltaf?
KATRÍN: Já.
RODOLPHO: Þú ert að grínast.
KATRÍN: Nei, ég meina þetta.
RODOLPHO: Hvernig dettur þér annað eins í hug?
KATRÍN: Ja, þú hefur alltaf verið að tala um að það sé svo fallegt þar, fjöllin og hafið og allt...
RODOLPHO: Þú ert að gera grín að mér.
KATRÍN: Ég meina þetta.
RODOLPHO: Katrín, ef ég kæmi með þig heim peningalaus, atvinnulaus, allslaus, þá myndu þeir kalla á prestinn og lækninn og þeir myndu segja: Rodolpho er geðbilaður!
(82-83)