Frumflutt í Þjóðleikhúsinu 7. apríl 1968.
Leikritið er einnig á ensku í þýðingu Guðrúnar Tómasdóttur.
Úr Tíu tilbrigði:
(Klukka slær eitt högg.)
MÁLFRÍÐUR og LÚÐVÍK hrökkva við, horfa hvort á annað, kinka kolli samtímis. Standa samtímis upp. Horfa bæði á brúðuna. Hika. Ganga síðan til hennar. Hika. Kinka kolli hvort til annars. Taka samtímis undir handleggi hennar og lyfta henni af stólnum. Þau fara með hana af stað til gálgans.)
MÁLFRÍÐUR: Það er eitthvað svo undarlegt að hengja mömmu sína … LÚÐVÍK: Það er auðvitað merkileg athöfn.
MÁLFRÍÐUR: Það titra á mér hendurnar …
LÚÐVÍK: Þú gerir mömmu þína nervusa.
MÁLFRÍÐUR: Eigum við ekki að setja plötu á til að þetta verði hátíðlegra?
LÚÐVÍK: Hátíðleikinn felst í sjálfri athöfninni - - (LÚÐVÍK bregður snörunni um hálsinn á brúðunni og MÁLFRÍÐUR hysjar hana upp.) MÁLFRÍÐUR: Far vel múttí! Og takk fyrir allt!
(Brúðan dinglar í gálganum.)
(s. 29)
