Um bókina
Hér er tekið mið af bókmenntaformi stafrófskveranna gömlu, kennslubóka sem höfðu það hlutverk að vígja börn og ungmenni inn í töfraheima leslistarinnar. En ekki síður átti lesmálið að geyma uppbyggilegar lexíur og heilræði sem gætu nýst ungum lesendum sem eins konar veganesti út í lífið síðar meir. Með óvanalegum verkum sem leika á mörkum hins uppdiktaða og sanna hefur Magnús Sigurðsson skapað sér sérstöðu í íslenskum bókmenntum. Þessi bók er nýtt skref í þróun höfundarverks hans.
Úr bókinni
Orðrétt (I)
Í grein sinni "Frjáls þjóð", sem birtist í Lesbók Morgunblaðsins árið 1942, mæltist guðspekisinninn og rithöfundurinn Gretar Fells til þess að hugtakið ljóðúð væri haft um þau einkenni ljóðs sem skilji það frá öðrum bókmenntagreinum ("þegar um "ljóð" er að ræða er það umfram alt ljóðúðin, sem er andi ljóðsins eða sál").
En orðið ljóðúð festist aldrei í sessi.
(s. 57)
