Úr Logandi kveik:
2001
Rauðu letri
ritar
þotuoddurinn
jarðarbúum
bréf
á drifhvíta
tunglskífuna
(32)
Skjálfti
sit við borðið fletti Mogganum þegar hann ryðst
inn í stofuna skynja frekar en heyri óhugnalegan
hvininn upp úr vitund minni sprettur risaeðla
opnar kjaftinn einn tveir þrír fjórir við stöndum
andsæpnis hvort öðru undir rauðu fjalli við
sendna strönd svo verður allt kyrrt aftur ég sé
húsin í brekkunni út um gluggann þau standa enn
(43)
