Gulur Volvó hefur að geyma átta örsögur, út frá þeirri þumalputtareglu að prósatexti sé örsaga ef orðafjöldinn er undir 1500 orðum. Sögurnar eru mislangar en eiga það sameiginlegt að vera knappar enda er bókin í heild ekki nema 60 blaðsíður.
Allar fjalla örsögurnar um dauðann á einn eða annan hátt. Hér á það því við að „dauðinn sameinar“, eins og stundum er sagt, þó að í raun og veru sé það lífið, ástin og vináttan fremur en allt annað sem býr yfir þeim krafti að sameina.