Úrval ljóða eftir sænska skáldið Werner Aspenström. Njörður þýddi og ritaði inngang.
Úr bókinni:
Margar sólir skinu
Margar sólir skinu yfir fjallið
hrærðust ekki en drupu eldi.
Ein var tífalt stærri,
voldugra auga, reiði
þegajndi og óbærileg.
Fólk flýtti sér inn í svalan skóginn.
Hve eymdarlega hljóp það yfir sléttuna:
menn í flaksandi frökkum, konur
með potta og körfur í fangi,
börn sem ekkert vita og dansa,
öldungar sem eigra fram og aftur.
Og í skóginum brunnu þau öll.
Bróðir minn og systir voru þar inni í dauðanum,
lita hundinn minn heyrði ég lengi kveina,
og stöðugt streymdu þangað nýir skarar
til þessara skelfilegu ljósa.
(57)